Eén voor één komen ze binnen. In de huiskamer is het warm, maar toch houden veel gasten hun jas aan. Want je weet maar nooit. De kerstviering begint en vanuit de keuken is te zien hoe het kaarslicht wordt aangestoken. Het lichtschijnsel tekent de gezichten.
Er worden bekende kerstliederen gezongen en je ziet dat er met aandacht wordt geluisterd naar het kerstverhaal , intensief geluisterd. Na afloop van de viering is het tijd voor de maaltijd. De gasten komen met hun bord naar de keuken omdat het in de huiskamer te vol is om te bedienen. Veel borden worden opgeschept en even zoveel gezichten komen voorbij.
De hele wereld komt voorbij, zo lijkt het: blij, verdrietig, jong, vroeg oud, met en zonder jas, brutaal en soms ongeduldig of wat gespannen om gerechten te kiezen. Er zijn ook tranen omdat eindelijk weer eens een goede maaltijd opgeschept kan worden. Daarna is het vooral smullen en lang natafelen, want buiten is het gaan regenen.
We missen een aantal mensen. Het bericht gaat dat de hond van B. is overreden. Enkele gasten hebben samen die avond de begrafenis geregeld. Een dier is vaak heel belangrijk als je verder niemand hebt. Je gratis kerstmaal opgeven om samen een hond te begraven…
Iets om bij stil te staan en stil van te worden
