Feije Duim, medewerker bij Kerk in Actie, beschrijft welke hulp de vluchtelingen in Syrië en Libanon begin 2016 hebben ontvangen van de Internationale Kerk in Actie (ACT Alliance).

"Als gevolg van de vredesonderhandelingen in Geneve, werd er op 27 februari 2016 een wapenstilstand afgekondigd. Op enkele incidenten en situaties na hielden de partijen zich daar aan, waardoor het voor de burgers veel rustiger is geworden. Zo kon de UN via de Rode Halve Maan voedsel en medicijnen distribueren in veel plaatsen die daarvoor vrijwel niet te bereiken waren. ISIS (Daesh) was geen partij in dit staakt-het-vuren: het Syrische leger heroverde Palmyra op Daesh. In het noordoosten moesten tientallen families evengoed huis en haard verlaten. Zij werden opgevangen in Hassakeh."

"Aan de grenzen van Syrië met Turkije en Jordanië zitten grote groepen vluchtelingen vast, nu deze landen hun grenzen sluiten. De internationale steun (UN) voor humanitaire programma’s in Jordanië en Libanon is iets gestegen. Dat is ook hard nodig, want in Libanon bijv. zijn nu drie op de tien bewoners geregistreerd als vluchteling. Ondanks die internationale hulp vervallen de vluchtelingen, zeker die in Jordanië, tot diepe armoede. Ze zijn nu bijna volledig afhankelijk van humanitaire hulp. Het is op."

Het 'ACT Appeal' voor 2016 voor Syrische vluchtelingen en ontheemden beloopt 8,5 miljoen. Daarvan is in april 2016 bijna 4,5 miljoen binnen. Kerk in Actie doneert in 2016 2,1 miljoen. Door de ACT partners wordt daar boven nog 23 miljoen uitgegeven, waarvan het meeste door de Orthodoxe Hulporganisatie IOCC in Syrië (bijna 12 miljoen).
Zo worden in 2016 in totaal op zijn minst 100.000 mensen en families door de ACT Alliantie met levensreddende hulp bereikt. De bijdrage van de lokale kerken en organisaties om gezinnen in de regio te houden en om hen te helpen hun leven weer op de rails te krijgen is aanzienlijk", zo concludeert Feije Duim.

Wij leven in een multiculturele maatschappij, waar verschillende godsdiensten een plaats hebben. Moslims nemen een zichtbare plaats in. Veel maatschappelijke gebeurtenissen hebben te maken met moslims. Gewelddadige aanslagen die gebeuren, worden in verband gebracht met moslims. Als iemand zegt dat moslims allemaal terroristen zijn, dan vraag ik me af: heeft die persoon wel eens met een moslim gepraat? Kent hij een moslim persoonlijk? Het is van belang die ander niet zomaar weg te zetten, als iemand die geweld gebruikt, maar om een ontmoeting te zoeken, om het gesprek aan te gaan. In de gebedsruimte op Eindhoven Airport, krijgt het gesprek met moslims concreet gestalte.

Als er vluchten zijn naar Fez of Nador (beiden in Marokko), dan is het druk in de gebedsruimte. Mensen komen bidden en vragen ‘mogen wij hier bidden?’. Natuurlijk daar is het voor bedoeld. Ook heeft iemand wel eens gevraagd ‘moeten we ervoor betalen?. Nee het is gratis. In de maand december is het me overkomen, dat er moslims kwamen bidden, die naar Nador gingen. Ik wenste ze een goede reis, en ze zeiden ‘en voor u fijne feestdagen hè’. Ze weten heel goed dat december voor Christenen een maand met vele feesten is. Wat bijzonder dat een moslim je fijne feestdagen wenst.
Niet alleen reizigers komen bidden, ook personeel van luchthaven. Iemand die er werkt heeft mij eens verteld dat er bij moslims bepaalde regels zijn voor het gebed. Als je verder dan een vastgesteld aantal kilometers reist, mag je onderweg een verkort gebed doen. Alle reizigers op het vliegveld komen ruim uit boven die norm. Maar iemand die werkt op de luchthaven niet, dus die doet het normale gebed.
De gebedsruimte is ingericht in samenwerking met de Fatihmoskee in Eindhoven. Om die reden ben ik eens uitgenodigd voor een Iftar maaltijd. Dat is een maaltijd tijdens de Ramadan, voor na zonsondergang, om het vasten te onderbreken. Heel hartelijk en gastvrij ben ik ontvangen, en het was heel bijzonder om daar bij te mogen zijn.

Als je gewoon het gesprek aangaat, en een goede reis wenst, krijg je een hoop vriendelijkheid terug.
Je kunt van moslims zeggen wat je wilt, degenen die ik ontmoet, zijn aardig en beleefd.

Mirjam van Nie (pastor)

Eindhoven, mei 2016

Duurzaamheid, klimaat en rechtvaardigheid ze hebben alles met elkaar te maken. Het gaat namelijk om het voortbestaan van het leven op aarde. Is dit nog mogelijk voor zij die na ons komen?
Het zijn ook vragen over rechtvaardigheid omdat vooral de armen en zwakkeren weer als eerste de dupe worden van de klimaatsveranderingen.

De klimaattop in Parijs, de in het najaar uitgegeven encycliek van de Paus, ze kunnen u niet ontgaan zijn.

Daarom het initiatief van de diaconie om hier aandacht voor te vragen. U kunt meepraten in drie verschillende gespreksgroepjes en op 10 mei zullen op een avondbijeenkomst twee deskundigen denkbeelden aanleveren  die onze zorg om en voor de leefbaarheid  van het gezamenlijk huis mogelijk maken.
Hebt u interesse, lees het bericht hierover.

Feestje???

Open Huis Sint Cathrien is een gastvrij inloophuis in de binnenstad van Eindhoven.

Een thuisplek voor iedereen en met bijzondere aandacht voor medemensen die om welke reden dan ook kwetsbaar zijn.

Het initiatief is destijds genomen door pastor Henk Schröder van de RK kerk en ds. Henk Groenewegen van de Protestantse Gemeente Eindhoven.

Zij merkten dat er bij veel mensen, ronddwalend in de binnenstad, behoefte was aan een plaats om even tot rust te komen.

Soms is het zo fijn als je ergens je verhaal kwijt kunt, als er iemand is die luistert, maar soms ook, heb je daar helemaal geen behoefte aan en wil je gewoon even wat warmte, of een kopje koffie.

Zo is het project dertig jaar geleden gestart, als een oecumenisch diaconaal project dat door beide kerken gedragen werd. Met een klein groepje vrijwilligers, gewoon vooraan in de stadskerk, direct achter de grote deuren, heel kleinschalig.

Inmiddels zijn we uitgegroeid tot een zelfstandige stichting, met zo’n veertig actieve vrijwilligers.

We schenken gratis koffie en thee, en we gebruiken alle dagen dat we open zijn samen met onze gasten de maaltijd met soep, brood en fruit.

Tussen de middag is er in de kerk een meditatieve oecumenische viering, en achter in de kerk zijn er exposities, veelal met een diaconaal thema.

Daarnaast koken vrijwilligers vier keer per jaar een warme maaltijd. De tafels worden feestelijk gedekt, en samen met onze gasten vieren we dan ‘de maaltijd’.

Met ongeveer 35 tafelgenoten. Het zijn altijd hele feestelijke avonden, waarvan zowel de gasten als de vrijwilligers intens genieten.

Het Open Huis voorziet voor velen in een behoefte en wij verwachten niet dat hierin snel verandering komt.

Want in de dertig jaar dat wij ‘open’ zijn, is er wel veel veranderd: de verzorgingsstaat heeft plaats gemaakt voor de participatie samenleving. Dat betekent dat de overheid uitgaat van eigen kracht en zelfredzaamheid van iedereen.

Dat lijkt een positief uitgangspunt, maar aan de andere kant zien wij elke dag wat dat betekent voor  kwetsbare mensen die helemaal geen familie of ondersteunend netwerk hebben.

Maar dat is niet het enige. Velen kunnen het hoge tempo van onze samenleving niet bij houden. Zij krijgen het gevoel niet meer aan de verwachtingen te kunnen voldoen, trekken zich terug en vereenzamen.

De bezuinigingen in de zorg van de afgelopen jaren, hebben er ook toe geleid, dat patiënten met een psychiatrisch ziektebeeld, in toenemende mate doelloos rondlopen op straat, omdat aan hun behoefte aan professionele zorg lang niet altijd kan worden voldaan. Ronddolend op straat komen zij zo bij ons terecht.

Soms ook worden mensen door de gemeente naar ons verwezen met de woorden: “Wij kunnen niets voor u doen, gaat u maar naar de kerk......”

Helaas moeten we constateren dat de bezuinigingen die uitgevoerd zijn om onze economie gezond te maken, de kloof tussen rijk en arm alleen maar groter heeft gemaakt. Inmiddels is de soepbus van het Leger des Heils ook al weer in het straatbeeld verschenen!

De profeet Nahum zegt: Viert uw vierdagen! En dat hebben we gedaan, want 30 jaar Open Huis is zeker een goede reden om feest te vieren! Wij zijn blij en dankbaar.

Veel gemeenteleden vanuit allerlei kerken hebben er in de loop van die dertig jaar als vrijwilliger hun tijd en aandacht aan gegeven. Het is geweldig dat sommigen al dertig jaar actief zijn!

Ook zijn we verheugd dat kerken bereid zijn om een financiële bijdrage te leveren, door collecte opbrengsten voor dit diaconale doel te bestemmen. Het is hartverwarmend dat ons vanwege het jubileum zelfs een extra bijdrage is toegezegd.

Aan de andere kant zou het van moed getuigen als kerken in ons land zich ook tot onze overheden durfden te wenden en hun stem verheffen om een andere, meer humane aanpak te bepleiten vanwege de genoemde onrechtvaardige verdeling! Want die verdeling wordt door mensen gemaakt en kan dus ook door mensen worden teniet gedaan!

Anneke Nieuwenhuizen, voorzitter Open Huis Sint Cathrien, oktober 2016

= = = = eerdere bijdrage

Het jaar 2015 ligt al weer achter ons. Het was een jaar waarin veel gebeurde, aanslagen, oorlogen, overstromingen en aardbevingen. Toch lijkt dat onze gasten niet echt te raken. Onze gasten maken zich wel zorgen over al die vluchtelingen die ons land binnenkomen.
Zij ervaren deze vluchtelingen als een bedreiging, en dat maken zij ons soms in niet mis te verstane woorden duidelijk.
“De vluchtelingen krijgen alles, geld, eten, kleding, onderdak, en wij, wij krijgen niks.”

Het gaat er soms heftig aan toe, en hun emotie is ook wel te begrijpen. Onze gasten hebben moeite om in hun primaire levensbehoefte te voorzien; het ontbreekt hen vaak werkelijk aan alles. Onze ontmoetingsruimte doet ook dienst als ‘wachtkamer’ voor mensen die een afspraak hebben bij het “Steunpunt Materiële Hulpvragen”.
Ook van deze mensen horen we soms schrijnende verhalen. Regelmatig wordt er een beroep op ons gedaan voor een voedselpakket, warme sokken, een warme trui, een das en een muts.

Begin december heeft ook het Open Huis op Zaterdag haar deuren weer geopend. We zijn blij dat we weer terecht kunnen in de Petruskerk aan de Kloosterdreef, dat is voor onze gasten een betere locatie dan die aan de Boschdijk. Het is overigens ook de enige plek waar gasten op zaterdag terecht kunnen, en daar wordt dan ook volop gebruik van gemaakt. Er komen zo’n veertig gasten per zaterdag! Hoewel de keuken maar klein is, kunnen we ook daar onze gasten naast koffie en thee, voorzien van een broodmaaltijd en een kop warme soep. Meteen al de eerste zaterdag was het koud en kwamen warme sokken voor een aantal gasten ook goed van pas.

Op ‘derde kerstdag’ heeft Amaro met zijn team weer voor ons gekookt. Het was een feest om mee te maken, er waren zo’n tachtig gasten. Daarnaast heeft een rotary club in februari een maaltijd gesponsord. De gasten hebben dit zo gewaardeerd, dat zij als dank, hun namen op een kaart geschreven hebben.

Jarenlang is de werkgroep Visueel actief geweest en hebben zij veel mooie exposities in de kerk verzorgd. Door omstandigheden dreigde deze activiteit te stoppen. De afgelopen maanden hebben we samen met de Jorisparochie gewerkt aan een doorstart. We streven naar één permanente en vier wissel tentoonstellingen.
De werkgroep heeft een nieuwe naam: “Kunst in de Cathrien”.

In 2016 bestaat ons Open Huis dertig jaar! Dat betekent dat we al dertig jaar actief zijn in de binnenstad van Eindhoven. De behoefte aan een thuisplek voor kwetsbare mensen is in al die jaren eerder toegenomen dan afgenomen.
In de loop van dit jaar hoort u van ons op welke wijze wij hier aandacht aan willen besteden.

Anneke Nieuwenhuizen, vrijwilliger Open Huis Cathrien

Eindhoven, maart 2016