Het Verhaal gaat door... er is een droom, een visioen!
Het Verhaal gaat dat God met Abraham begonnen is. Abraham wordt weggeroepen bij zijn familie om op weg te gaan en hij weet niet waarnaar toe.
Het is diezelfde God die het volk Israël weg roept uit de slavernij van Egypte en hen bevrijdt. Deze God roept de mens op tot vrijheid en Hij belooft dat Hij trouw zal blijven als zij trouw blijven aan Hem.
Het Verhaal van Abraham ... en dan het verhaal in Eindhoven. Lees meer...
Het Verhaal gaat dat in een periode van onvrijheid, van ballingschap de Israëlieten elkaar verhalen vertellen om de moed er in te houden. Zo vertellen ze elkaar het Verhaal van het begin. Het begon met helemaal niets. Alles was donker, verlaten en vuile modder. Het stelde helemaal niets voor. Maar Gods geest broedde op de wateren en God zei:"Alles is nog donker. Nu moet alles aan het licht komen". Zo gebeurde het dat het licht er kwam, de zon en de maan. Zo kwamen de bloemen, de bomen, de dieren en tenslotte de mens. En het was goed.
Foto "De Achtste Dag"
Zo is er het Verhaal van Jezus, de man uit Nazareth. Wonderlijk, de dingen die Hij doet. Hij geneest blinden en doven en velen volgen Hem. Zijn einde is vreemd, dood aan een kruis. Maar zijn graf is na drie dagen leeg en velen geloven het niet.
Zijn volgelingen vertellen het verder. Het einde van die man uit Nazareth is niet de dood maar het leven en dat Verhaal gaat verder.
Zo vertelt Johannes, één van Jezus volgelingen, tijdens zijn ballingschap op Patmos zijn droom over de nieuwe stad. Die nieuwe stad is een nieuwe hemel thuis op deze aarde. Iedereen mag er komen, de poorten staan open. Iedereen die verdriet heeft mag komen en huilen en zal door God getroost worden. Doodmaken en kapot gaan is er niet meer bij. Geld is niet meer nodig en daarom is er ook niemand meer arm. Vluchten is er niet meer bij want alle grenzen zijn weg.
Het water is er schoon en helder en er is voor iedereen voldoende te eten. Kinderen mogen spelen op straat en oorlog voeren komt niet meer voor.
Het Verhaal gaat...
Mensen vertellen het Verhaal door en mensen worden door dat Verhaal geraakt en zoeken en vinden zo hun eigen plek in dat Verhaal.
In de Protestantse Gemeente te Eindhoven laten we ons inspireren door die Verhalen en we nodigen iedereen uit mee te spelen in dit Verhaal van God met de mensen.
Het verhaal van de Protestantse Kerk in Nederland
Sinds 1 mei 2004 bestaat de Protestantse Kerk Nederland. Een landelijke kerk waarin samen zijn gegaan de Evangelische Lutherse Kerk in het Koninkrijk der Nederlanden, de Nederlandse Hervormde Kerk en de Gereformeerde Kerken in Nederland. Aan de tot standkoming van deze nieuwe kerk is een proces van veertig jaar vooraf gegaan. Lees meer...
Met vallen en opstaan is de nieuwe kerk er gekomen, het ging niet vanzelf. Mensen bleven er in geloven omdat
- men gezamenlijk een opdracht heeft voor die ene open wereld,
- men zag dat de verdeeldheid onderling voor de wereld een aanfluiting was,
- men van binnenuit verlangde naar eenheid,
- en omdat men naar elkaar toegroeide.
Protestants wat is dat?
De nieuwe kerk kreeg de naam Protestants. Het woord 'protester' heeft de betekenis van 'plechtig betuigen' en 'staan voor de zaak'. B. Plaisier (blz. 115 uit Verenigd uitg. Boekencentrum 2003) schrijft "Zo wilde in 1565 de synode van Antwerpen aan het begin van elke synode de voorlezing van de confessie 'pour protester de notre union': om plechtig te getuigen". Het betekent eigenlijk publiek getuigenis afleggen. Staan voor je zaak en dat ook uitdragen. Je niet schamen voor wat je gelooft.
Lid zijn van de Protestantse Kerk is een uitnodiging aan alle leden om op basis van wat we zeggen te zijn, dat ook opnieuw proberen vorm te geven.
De nieuwe kerk kreeg een nieuw beeldmerk mee. Een logo in verschillende kleuren geel, oranje en rood. De cirkel laat iets van eenheid zien, eenheid van kerken. De cirkel staat ook voor volkomenheid en eeuwigheid en daarmee voor God. In de stralenkrans ziet u een kruis en een duif als teken van de Geest. Het beeldmerk van de nieuwe kerk wijst de weg die we als Protestantse Kerk in Nederland willen gaan.
Kijk voor meer informatie over de betekenis van dit logo.
Het verhaal van de Protestanten in Eindhoven
Vroeger was Eindhoven voor het overgrote deel katholiek. Door de komst van Philips veranderde dit beeld ingrijpend. In 1930 was nog maar 78% katholiek. Lees meer...
Tussen 1920 en 1930 importeerde Philips op grote schaal mensen uit Drenthe 
(waaronder vele protestanten) naar Eindhoven. Het Drenths dorp werd gebouwd. De protestanten bouwden zelfs een echte Drenthse koepelkerk (de Maranatha kerk in Strijp). Nu is die kerk eigen
dom van een bloeiende Pinkstergemeente. Protestanten organiseerden hun eigen “zuil”. Er kwamen protestantse scholen, er kwam in 1933 een diaconessenhuis, protestantse muziekgezelschappen (Wilhelmina) en vele andere varianten van verzuiling.
De relatie tussen katholieken en de nieuwe “vreemdelingen" was in het begin allesbehalve vriendelijk. Philips stelde zich neutraal op. Dat alleen al was een doorn in het oog van vele katholieken. Neutraliteit was het voorportaal van socialisme en communisme aldus het Bossche bisdomblad in 1930. Het katholieke orgaan Brabantia nostra gaf in 1936 een beschouwing onder de titel “waar Brabant sterft”. Er kwamen allerlei vormen van vereniging, die de katholieke kerk een doorn in het oog was. De Nutsscholen(waarin Philips een grote rol speelde) de Rotary (waarvan katholieken geen lid mochten worden: pas in 1958 werden de eerste katholieken in Eindhoven lid van die club). Verhalen deden de ronde dat Protestanten hun gordijnen dicht trokken als er een katholieke processie voorbij kwam.
In de loop van de tijd is er enorm veel veranderd. In onderwijs en gezondheidszorg bundelden katholieken en protestanten hun organisaties in “Christelijke instellingen”. Zoals gezegd groeide er samenwerking op het gebied van maatschappelijk dienstbetoon (diaconie), toerusting (gemeenschappelijke cursussen) en op vele andere gebieden.
De Vaste Burchtkapel, tot 1962
aan de Ten Hagestraat
Na de 80-jarige oorlog kwam de St. Catharinakerk in handen van de protestanten, een kleine minderheid in een overwegend katholieke omgeving. Dat bleef zo tot 1809, toen koning Lodewijk Napoleon een bezoek aan Eindhoven bracht. De katholieken kregen hun St. Catharinakerk terug, maar moesten wel aan de protestanten 8000 gulden betalen om een nieuwe kerk te kunnen bouwen.
Dit nieuwe kerkje, gebouwd in 1813 in de Ten Hagestraat, de latere Vaste Burchtkapel, heeft bestaan tot 1962. Toen werd er op die plaats een groot multifunctioneel pand neergezet, het latere Dynamo.
Tot de komst van Philips naar Eindhoven was dit kerkje groot genoeg voor alle protestanten.
De tijd tussen 1900-1960: gescheiden optrekken
Protestanten uit heel Nederland komen naar Eindhoven en gaan dan als eerste werken bij Philips. Lees meer...
Eindhoven had een vrijzinnige signatuur, echter met de komst van Philips naar Eindhoven kwamen er ook steeds meer mensen met een rechtzinnige kijk op hun geloof. Vooral de komst van mensen uit de voormalige veenkoloniën en andere streken uit heel Nederland in de jaren vóór en na de 1e Wereldoorlog zorgde ervoor, dat de protestantse gemeenschap sterk groeide. Dat ene kerkje was niet meer voldoende voor de hervormde gemeente.
De vroegere Oosterkerk
aan de Fazantlaan
De gereformeerden hadden in 1911 al een kerk gebouwd in de Fazantlaan, de Oosterkerk. De gemeente bestond uit 140 leden, maar de kerk was op de groei gebouwd en kon 300 mensen bevatten. Tot 1970 bleef het een gereformeerde kerk. Tegenwoordig is het de rooms katholieke Antonius van Paduakerk.
Met de glasblazers uit Duitsland, Oostenrijk en Scandinavië kwamen er lutheranen naar Eindhoven. Later kwamen daar lutheranen uit het noorden van ons land bij. Na 1945 door de grote instroom bij Philips nam het aantal lutheranen nog meer toe en kon in 1950 de Evangelisch Lutherse Gemeente in Eindhoven gesticht worden.
Het aantal hervormden steeg ook sterk, maar hier speelde het verschil tussen vrijzinnig en rechtzinnig een grote rol. Gelukkig zonder een kerkscheuring te veroorzaken. Zo bouwden de rechtzinnigen een kerk voor 400 personen aan de Lijmbeekstraat (op 20 september 1944 werd deze kerk door het bombardement op Eindhoven verwoest).
De inmiddels verdwenen kerk aan de Lijmbeekstraat
Vóór de samenvoeging van de omringende dorpen (nu stadswijken) in 1920 met Eindhoven ontstonden er in de dorpen huiskamerkerken. De groei van de protestantse gemeenschap ging zeer snel, vooral na 1945.
De jaren tot 1960/1970 waren de jaren van de vaste zuilen. Ieder ging naar of bouwde zijn of haar eigen kerk, was lid van eigen zangkoor, sportvereniging enzovoorts.
In de loop van de jaren 1960/70 veranderde dat. Clubs en verenigingen fuseerden en zelfs kerkenraden gingen nadenken of het zo allemaal verder kon.
Na 1960/70 gezamenlijk verder...
Wilt u meer weten over de Protestantse Gemeente nu, dan nodigen we u uit te kijken naar de pagina's op deze site.
