Dopen is geloven dat God een mensenleven draagt niet alleen als het opbloeit, maar ook bij verdriet en in gevaar. Dopen gebeurt met water. Water is nodig om te groeien, maar teveel water kan levensbedreigend zijn.

De christelijke doop is er een teken van dat mensen bij Jezus horen. Het is een teken van een nieuw begin. Wie gedoopt is hoort van nu af bij al die mensen die samen de kerk vormen.

Wilt u meer weten, lees verder op de doop-pagina van de PKN-website.

Je geloof belijden, is hardop zeggen wat je gelooft. Je kan belijdenis doen in een kerkdienst. Als volwassene belijd je dan met de kerk jouw geloof. Het geloof in God de Vader, die mensen niet alleen laat. Het geloof in Jezus, Gods Zoon, die zegt 'heb elkaar lief' en 'zorg goed voor deze wereld'. Het geloof in de Heilige Geest, die inspiratiebron van het leven is. Je verklaart plechtig dat je dit geloof van de kerk, dat eeuwenlang is doorgegeven, erkent. Met een handoplegging bekrachtigt de dominee de belijdenis.

Het hele jaar door kan je belijdenis doen. Veel mensen kiezen voor de paasnacht of Pinksteren (het feest van de heilige Geest).

Bij een belijdenis worden ook vragen gesteld. Niet alleen aan degene die belijdenis doet, maar ook aan de mensen in de kerk. Want het nieuwe belijdende lid is van nu af aan opgenomen in de kerkgemeenschap. Zijn of haar naam wordt opgeschreven in het belijdenisboek. Door 'ja' te antwoorden op de vragen, laat iedereen die bij de belijdenis aanwezig is hardop horen dat hij of zij ermee instemt.

Het leven van mensen staat onder Gods zegen. Dat God mensen zegent zullen zij in dankbaarheid ontvangen.

Al eeuwen worden er in de kerk trouwdiensten gehouden. In de kerk gaat het erom de huwelijksrelatie in een gelovig perspectief te zetten. Wie een levensgezel gevonden heeft om lief en leed mee te delen, weet zich een gezegend mens. In dankbaarheid erkennen beide partners dat zij elkaar ervaren 'als een geschenk uit Gods hand'. Het huwelijk is dan een 'teken van Gods liefde en trouw'.

Wilt u meer weten, lees verder op de huwelijk-pagina van de PKN-website.

Als iemand overlijdt schieten woorden en gebaren vaak tekort. Daarom kan de kerk van betekenis zijn door woorden en rituelen te geven om het afscheid te begeleiden. Op een doordeweekse dag kan er voor de familie en vrienden een dienst worden gehouden om de overledene te gedenken. Voor deze dienst bestaan verschillende benamingen: uitvaartdienst, rouwdienst, dankdienst, gedachtenisdienst, begrafenisdienst.

De predikant, of iemand anders van de kerkelijke gemeente die daarvoor is opgeleid, brengt na een overlijden een bezoek aan de familie van de overledene. Samen met hen geeft hij of zij invulling aan de uitvaartdienst. Ook na deze dienst begeleidt de predikant de rouwende(n).

Vroeger werden mensen in de kerk begraven, later rond de kerk. Zo is de kerk eeuwenlang bij het begraven van mensen betrokken geweest. Zij is er tegenwoordig ook bij het cremeren.

Wilt u meer weten, lees verder op de uitvaart-pagina van de PKN-website.

Op onze kalender begint het jaar op 1 januari en het eindigt op 31 december. De kerk maakt gebruik van een andere jaarindeling om de christelijke feesten op een goed moment te kunnen vieren. Deze jaarindeling heet het ‘liturgisch jaar’ of ‘kerkelijk jaar’ en verschilt een paar weken van onze kalender.

Dit liturgisch jaar begint vier zondagen voor het Kerstfeest. Deze weken heten de ‘adventstijd’. Christenen bereiden zich dan voor op het feest van de geboorte van Jezus Christus.

Het Paasfeest is het volgende grote feest. Christenen vieren dan de opstanding van Christus uit de dood. Aan het Paasfeest gaat een periode van bezinning vooraf die zes weken duurt en ‘lijdenstijd’ of ‘veertigdagentijd’ wordt genoemd. De zondagen worden niet meegeteld voor deze veertig dagen. Op deze zondagen wordt nagedacht over het lijden en sterven van Jezus.

Veertig dagen na Pasen is het Hemelvaartsdag. Op deze dag vieren christenen dat Jezus door God is opgenomen in de hemel.

Op de zondag tien dagen na Hemelvaartsdag viert de kerk het Pinksterfeest. Dit is het feest van het begin van de kerk. Het gaat terug op het moment dat de volgelingen van Jezus de heilige Geest ontvangen en geïnspireerd raken om het werk van Jezus voort te zetten. Hij is daarbij op een nieuwe manier, niet meer aan tijd en plaats gebonden, aanwezig.

Op de zondag na Pinksteren wordt het feest van de Drie-eenheid gevierd. Christenen geloven niet in drie goden, maar in één. De ene God is bij mensen in drie verschillende verschijningsvormen aanwezig: als Vader aan wie mensen zich kunnen toevertrouwen, als Jezus die het leven van mensen gedeeld heeft, en als Geest die bron van inspiratie is.

Het kerkelijk jaar eindigt in november. Op de laatste zondag van het kerkelijk jaar noemen de mensen in veel gemeenten de namen van de overleden gemeenteleden.
Al deze feesten hebben te maken met het leven, lijden, sterven en opstaan van Jezus Christus, zoals dat te lezen is in de bijbel.

Klik hier voor een overzicht van het kerkelijk jaar.